Na de presentatie gingen de aanwezigen in vier groepen de wijk in om in de praktijk te kijken of we situaties herkenden uit de presentatie. Al snel zagen we een verdachte persoon lopen van wie we het signalement hadden doorgekregen. Nu alarmeerden we natuurlijk direct de aanwezige politie. Hadden we dat ook gedaan als de agent er niet bij was geweest? De meesten gaven eerlijk toe dat ze dat niet gedaan zouden hebben. Toch stelt de politie dat zeer op prijs: beter een keer iemand ten onrechte vragen wat hij doet, dan een inbreker laten lopen.
Daarna gingen we verder de wijk in. Eigenlijk was het onbegrijpelijk te zien hoe slecht mensen hun eigendommen beschermen: de poort niet op slot, de schuur open waardoor uw gereedschap gebruikt kan worden bij het inbreken bij u of uw buren, de achterdeur open... In dat laatste geval stond de politie (de rest van de groep bleef op afstand staan) in een huiskamer terwijl er boven werd gestofzuigd. De kamer had leeggehaald kunnen worden... Ook hadden de sleutels die in de deur zaten meegenomen kunnen worden. De bewoonster schrok uiteraard erg toen de politie haar riep en zorgde direct dat de deuren werden afgesloten. In een ander vergelijkbaar geval reageerde de bewoner zelfs erg laconiek.
Door inbrekers het zo moeilijk mogelijk te maken door deuren af te sluiten en te zorgen voor goede verlichting kunt u veel elende voorkomen. Daarnaast is het van belang dat u 112 belt bij verdachte situaties. De politie heeft u hard nodig om boeven te pakken. Voelt u dat er iets niet klopt? Bel gerust de politie; vaak klopt uw gevoel prima!
Uiteraard is het eigenlijk te gek voor woorden dat we onze deuren op slot moeten doen om te voorkomen dat het huis leeggeroofd wordt. Het is echter de keiharde realiteit waar we mee te maken hebben.