In de toespraak vooraf krijgen we te horen wat de achterliggende gedachte is van deze musical; Losjes gebaseerd op het principe van “Man Bijt Hond” werkten wijkbewoners van De Gaarde samen aan het script van de musical, terwijl ze elkaar leerden kennen, bij elkaar aten en verhalen vertelden.
Een script waarin een walnotenboom het middelpunt vormt. Iedereen in de wijk kent de boom en deze vormt een luisterend oor voor de bewoners, als andere mensen geen zin of tijd hebben om te luisteren. Luisteren naar elkaar wordt er in deze musical juist wel gedaan.
Met zijn allen de dag beginnend in ochtendjassen, verteld iedereen zijn verhaaltje en zo krijgen we een kijkje in zomaar één dag in de wijk. Door middel van poëzie, dans, veelal zelfgespeelde muziek en zelfs een Powerpoint presentatie worden aan de toeschouwer deze verhalen verteld, waar de nadruk vooral ligt op samenhorigheid en het wijkgevoel. Het publiek kijkt vol bewondering toe en danst- klapt- en zingt mee.
Op het eind van de musical gingen de badjassen weer aan, het licht uit. De verhalen waren verteld en het publiek kon met een goed gevoel naar huis.