In het kerkgebouw uit 2004 staat een orgel, een piano en op het podium staat een complete backline voor de drie bands die regelmatig tijdens diensten optreden. Muziek is een belangrijke binder in deze kerk die goed bezocht wordt door zowel jonge als oude kerkgangers. Mooie momenten vindt Koos Koster – ‘wow’ roept hij uit - de diensten waar achter het spreekgestoelte mooie verbindingen gelegd worden tussen het Oude en het Nieuwe testament. De voorkant van de preekstoel laat een paar boekrollen zien (waarin de bijbel, Gods Woord, vroeger was opgetekend) en de vrolijke zijkanten stellen voor wat Gods woord teweegbrengt in mensenlevens. Zo gesloten als de kerk er van buiten uitziet, zo open is het als je binnenkomt. Er is een team om (nieuwe) mensen welkom te heten en op te vangen. En ook buiten het kerkgebouw zijn kerkleden actief. Tot in Malawi en Roemenië toe! De architect – die de kerk ontwierp - wilde eigenlijk vooral gebruik maken van ‘indirect licht’ in het gebouw, maar wie de kerk eens een keer bezoekt ziet dat de kerkleden zelf meer belangstelling hebben voor het ‘directe licht’ dat schijnt door Gods Woord.